Πολύμνια Αθανασιάδη

Οι άνθρωποι της Ύστερης Αρχαιότητας νιώθουν και καταγράφουν, με θετικά ή αρνητικά σχόλια, τον ίλιγγο των σαρωτικών αλλαγών στις οποίες παρίστανται ή τις οποίες προξενούν. Με το να αρνούμεθα την «κρίση του 3ου αιώνα» δεν θα εξορκίσουμε την κρίση των δικών μας ημερών ούτε την ανησυχία που μας γεννά αυτή η κρίση. Με το να εφευρίσκουμε ευτυχή συνέχεια εκεί που υπάρχει ρήξη και μεταστροφή, δεν θα αντιστρέψουμε τη ροή των δικών μας ποταμών. (…) Συνειδητά ελευθέρωσα την αφήγηση από τα τελευταία δείγματα μιας αναλυτικής γραφής κι έπλεξα μεταξύ τους τα μοτίβα όσο πιο σφιχτά μπορούσα. Ένα από τα μεγάλα θέματα του βιβλίου είναι ο ελληνισμός ως θρησκευτικό ρεύμα και η συμβολή του Ιουλιανού στη διαμόρφωσή του. Σε άλλα δημοσιεύματα έχω σταθεί στη σημασία του πνευματικού αυτού ρεύματος που, άλλοτε φανερά κι άλλοτε υπόγεια, διατρέχει την πνευματική παράδοση της Ανατολικής Μεσογείου και της ενδοχώρας της.