Προβάλλονται όλα - 10 αποτελέσματαSorted by latest
Ο Ελληνισμός διανύει μια από τις πιο κρίσιμες, για την επιβίωσή του, περιόδους στη νεότερη ιστορία του. Αυτό που διακυβεύεται είναι αν οι δύο κρατικές οντότητες του ελληνικού έθνους – Ελλάδα και Κύπρος – θα επιβιώσουν στον σημερινό πολυπολικό, άναρχο και ανταγωνιστικό κόσμο ή θα καταστούν αναλώσιμες και ουσιαστικά θα υποταχθούν και θα διαλυθούν από υπέρτερες δυνάμεις.
εξαντλημένο από τον εκδότη
Σήμερα, 1η Ιουλίου του 2015, περασμένες έξι, και μπορώ και πάλι να γράφω τις σκέψεις μου μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή και όχι στα ταπεινά μου χειρόγραφα υπό το καθεστώς ενός άθλιου περιορισμού. Είμαι και πάλι ελεύθερος να κινούμαι στον ζωτικό μου χώρο χωρίς τον ανυπόφορο περιορισμό του σιδήρου και του τσιμέντου. Συλλογιέμαι όμως το ίδιο ελεύθερα, άρα και το ίδιο καλά, όπως όλον αυτόν τον χρόνο των διώξεων, των στερήσεων και του παράνομου εγκλεισμού στις καθεστωτικές φυλακές. Σήμερα, 1η Ιουλίου 2015 και φυλλομετρώ από το τέλος τις σελίδες του πιο όμορφου ημερολογίου που κράτησα ποτέ, του δικού μου πολιτικού ημερολογίου φυλακής.
Το μεγάλο στοίχημα που έβαζα με τον εαυτό μου την ημέρα που περνούσα το κατώφλι των φυλακών ήταν αν θα μπορέσω να παραμείνω ενεργός και μάχιμος πολιτικά, ακόμα και πίσω από τείχη και σίδερα. Αυτός άλλωστε ήταν και ο μοναδικός λόγος που το σάπιο και διεφθαρμένο Σύστημα με φυλάκισε: για να με εξαφανίσει από την πολιτική ζωή της χώρας. Τα κατάφερε; Προφανώς όχι. Τα κατάφερα; Αυτό θα το κρίνει η Ιστορία. Προσωπικά με εκφράζει μία ρήση του Νίκου Καζαντζάκη, που περιγράφει απόλυτα τα συναισθήματά μου, την ώρα που έκλεινε πίσω μου η σιδερένια πύλη των φυλακών Κορυδαλλού και ανέπνεα και πάλι τον αέρα της ελευθερίας: «Νίκησα; Νικήθηκα; Τούτο μονάχα ξέρω… είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος»
Από την ακμή στην παρακμή.
Από την Ακκαδική Αυτοκρατορία ως τη σύγχρονη Αμερική, ο Paul Stathern χαρτογραφεί την Ιστορία του κόσμου μέσα από τις ιστορίες των δέκα μεγαλύτερων αυτοκρατοριών του.
Συνδυάζοντας το εντυπωσιακό εύρος γνώσης και την ακρίβεια των στοιχείων με την αριστοτεχνική γραφή, ο Paul Strathern εντοπίζει συσχετισμούς μέσα σε τέσσερις χιλιετίες Ιστορίας και ρίχνει φως σε σημαντικούς πολιτισμούς – από τους Μογγόλους και τη Δυναστεία των Γιουάν στους Αζτέκους και τους Οθωμανούς, μέχρι τις πιο σύγχρονες μεγάλες Αυτοκρατορίες: τη Βρετανική, τη Ρωσική, και κατόπιν Σοβιετική, και την Αμερικανική.
Πάνω απ’ όλα, στο βιβλίο αποκαλύπτεται πώς η ανθρώπινη φιλοδοξία για αυτοκρατορικό μεγαλείο, οπουδήποτε και αν αυτή εκδηλώθηκε –από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες ως τον Χίτλερ–, εκπορεύεται πάντα από τη φαντασίωση μιας ουτοπίας και από το όνειρο για αθανασία.
Κάθε αυτοκρατορία εμπεριέχει τους σπόρους της ίδιας της καταστροφής της.
Σε τι, λοιπόν, συνίσταται η όποια κοινωνική πρόοδος; Ποιος ωφελείται και ποιος ζημιώνεται από αυτή; Ο Paul Stathern μας υπενθυμίζει ότι η πρόοδος της ανθρωπότητας προσλαμβάνει πολλές και διάφορες μορφές και ότι –ίσως– τα συστήματα που θεωρούμε σήμερα δεδομένα δεν προδιαγράφουν απαραίτητα τη μελλοντική πορεία του πολιτισμού.
«Το πρωτοπαλλήκαρον του “ιαπωνικού” κόμματος είναι ο Γούναρης. Είναι κύριος της φωνής του και των χειρών του. Όταν ομιλεί, χειρονομεί τόσον κατάλληλα, ώστε νομίζει κανείς ότι πλάθει από κερί με τα χέρια του, κάθε πράγμα που θέλει να παραστήση. Και η φωνή του είναι τόσον στρογγυλή, τόσον άρτια και τόσον χειμαρρώδης, ώστε παρασύρει μέσα εις την δίνη της κάθε ακροατήν, μη επιτρέπουσα εις αυτόν να σκεφθή ούτε δευτερόλεπτον. Είναι ο κατακτητής. Και όταν ομιλεί, είναι ως να σου λέγη: “Ακολούθει μοι!” Και τον ακολουθείς χωρίς να επιχειρήσεις να σκεφθής, αν πρέπει να το κάμης. Επέτυχεν το πράγμα: Να δίδει ωραίαν και καθαράν μορφήν εις το βάθος των λόγων του. Κάμνει το βάθος επφάνειαν και επιφάνεια λάμπουσα, ωραίαν!… Χθες με την ξαφνικήν επίθεσίν του κατά της κυβερνητικής μοιρολατρείας, ανεδείχθη κοινοβουλευτικός πολεμιστής ανώτερος Ιάπωνος επερχομένου κατά των αντιπάλων και ραγδαίως αποτελεσματικώς. Εισάγων εις την τακτικήν των κοινοβουλευτικών αγώνων νέας αρχάς, αφήνων κατά μέρος κάθε κοινοβουλευτικόν τακτ, έπεσε μέσα εις την μακαριότατα νανουριζομένη Κυβέρνησιν ως βόμβα και της έδωκε εν ισχυρόν τίναγμα, ροντοφωνήσας στ’ αυτί της ότι δεν είναι καιρός χασμουρημάτων αλλά εργασίας, ότι δεν είναι εποχή μπαλωμάτων αλλά δημιουργίας. Ο κ. Θεοτόκης γαλβανισθείς από την ξαφνικήν επίθεσιν επιχείρησε να αμυνθή. Λυπούμεθα, δεν επέτυχεν…» (Εφημερίδα «Ακρόπολις» 25.4.1907)
Μιάμιση δεκαετία μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου, διαμορφωτές πολιτικής και ακαδημαϊκοί προέβλεπαν ότι θα ζούσαμε σε μια νέα εποχή ειρήνης και ευημερίας, μια εποχή όπου η δημοκρατία, το ανοιχτό εμπόριο και η αμοιβαία εμπιστοσύνη θα προανήγγειλαν το “τέλος της ιστορίας”. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 διέλυσαν πολλές από αυτές τις ειδυλλιακές αυταπάτες, και το εξαιρετικό βιβλίο του John Mearsheimer εξηγεί γιατί τα οράματα περί αρμονίας παραμένουν ουτοπικά.
Ο Άνθρωπος δίχως πρόσωπο είναι η ανατριχιαστική εξιστόρηση της διαδικασίας μέσα από την οποία ένας χαμηλόβαθμος πράκτορας της KGB αναρριχήθηκε στην προεδρία της Ρωσίας. Το 1999 η “οικογένεια” που περιέβαλλε τον Μπορίς Γέλτσιν άρχισε να ψάχνει διάδοχο για τον ασθενούντα πρόεδρο, η δημοτικότητα του οποίου συνεχώς έφθινε. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με ελάχιστη κυβερνητική εμπειρία, πέρα από τη θητεία του ως αντιδημάρχου της Αγίας Πετρούπολης και ένα σύντομο διάστημα στη θέση του διευθυντή της μυστικής αστυνομίας, έμοιαζε ωστόσο η τέλεια λύση: ένα “απρόσωπο” πλάσμα που ο Γέλτσιν και οι στενοί του φίλοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να διαμορφώσουν κατ’ εικόνα τους. Ξαφνικά το αγόρι που είχε μεγαλώσει στις σχολικές αυλές του μεταπολεμικού Λένινγκραντ παίζοντας ξύλο και κάνοντας όνειρα να κυβερνήσει τον κόσμο έγινε δημόσιο πρόσωπο και η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Οι διεθνείς εντάσεις, η κρίση στην Ουκρανία, η επιστροφή σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο, η κρίση στη Συρία και, πρόσφατα, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν οι συγκυρίες που συνέβαλαν για να βρεθεί η προσωπικότητα του Πούτιν στο απόγειο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Από το 2000 που παίρνει στα χέρια του την υπέρτατη εξουσία, η αύρα του ολοένα και απλώνεται.
Πέρα από τις αξιολογήσεις, το παρόν βιβλίο προτείνει μια αποκρυπτογράφηση του φαινομένου Πούτιν κάνοντας χρήση πολλαπλών κλειδιών και αναλύσεων. Εξετάζονται όχι μόνον η ψυχολογία του Πούτιν και η σταδιοδρομία του ως πολιτικού ηγέτη, αλλά και η γεωγραφία και η ιστορία της χώρας του. Έτσι ο Πούτιν γίνεται η ζωντανή εικόνα της ίδιας της Ρωσίας, ο αντικατοπτρισμός της, η δύναμη, οι αδυναμίες, οι φαντασιώσεις και οι αγωνίες της όλα όσα, εν ολίγοις, τη χαρακτηρίζουν. Είναι, επίσης, ένα βιβλίο αποκαλύψεων για μια προσωπικότητα που δεν υπακούει στους συνήθεις κανόνες, για το περιβάλλον του, την τακτική του, την προσωπική του ζωή και τις μεθόδους του.
Αφήνοντας κατά μέρος ιδεοληψίες και την πολιτική ορθότητα, ο Φεντορόφσκι, σκιαγραφεί ένα απρόσμενο πορτρέτο του ισχυρού άνδρα της Ρωσίας.
Το βιβλίο Συνέντευξη με τον Πούτιν είναι το απάνθισμα των συναντήσεων Πούτιν και Στόουν σ’ ένα διάστημα δύο ετών, από τον Ιούλιο του 2015 έως τον Φεβρουάριο του 2017. Είναι η πρώτη φορά που ο Ρώσος ηγέτης μιλά τόσο αποκαλυπτικά –και τόσο πολύ– μ’ έναν «Δυτικό», εκθέτοντας στο παγκόσμιο κοινό τις απόψεις του και την οπτική του για τα πράγματα.
Κανένα θέμα δεν μένει άθικτο σ’ αυτές τις συνεντεύξεις. Με την ενθάρρυνση του Στόουν, ο Πούτιν μιλά για όλα: τις σχέσεις της Ρωσίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τις φήμες για παρέμβαση της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές, αλλά και την ανάμειξή της στις εμπόλεμες ζώνες στη Συρία και την Ουκρανία. Ο Ρώσος πρόεδρος ανατρέχει στην περίοδο της ανόδου του στην εξουσία και αναφέρεται λεπτομερώς στη σχέση του με τους Αμερικανούς προέδρους Κλίντον, Μπους, Ομπάμα και Τραμπ. Ο προσωπικός και τολμηρός τόνος της συζήτησης μοιάζει ενίοτε σουρεαλιστικός, ξαφνιάζοντας ανέλπιστα τον αναγνώστη, προκαλώντας τη σκέψη του και όλα όσα θεωρεί δεδομένα για τη διεθνή πολιτική σκηνή.
Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας είναι προκατασκευασμένοι με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, από τα Παγκόσμια Διευθυντήρια. Ο καθένας τους μοιάζει μ’ έναν άνθρωπο που στέκεται μπροστά σ’ ένα μύλο. Μόλις τελειώσει το προκατασκευασμένο έργο του, ένα πτερύγιο του μύλου τον ρίχνει κάτω. Κατόπιν έρχεται η σειρά του δεύτερου, τρίτου, κλπ. Το βιβλίο αυτό, στιγματίζει και καταγγέλλει εκείνους τους Έλληνες πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα στο δρόμο της διαταραγμένης συμβίωσης και -σχεδόν- πέτυχαν να ρίξουν την Ελλάδα στο αμερικανικό τέλμα. Κέρδισαν τους πρωθυπουργικούς θώκους, αφοσιωμένοι στην αναγκαιότητα του τεμαχισμού της χώρας. Όμως δεν κέρδισαν την αγάπη και την εμπιστοσύνη του Λαού. Ωστόσο δεν απογοητεύομαι. Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει. Πολύ σύντομα το πολιτικό κατεστημένο θ’ αλλάξει και τότε θα γράψω μία μακρά ερωτική επιστολή προς την Ελλάδα.
Η «Πολιτική Ορολογία» του Δημήτρη Ευαγγελίδη είναι ένα πολύτιμο βοήθημα για όσους επιθυμούν να γνωρίζουν τις έννοιες (πολιτικές, κοινωνιολογικές και φιλοσοφικές), που αναλύει με την μορφή ενός εύχρηστου λεξικού. Βεβαίως ο συγγραφεύς δεν εξαντλεί το θέμα.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
2 × 9,00 € ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΧΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ
2 × 14,10 € ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ
1 × 8,00 € Ο ΠΟΥΤΙΝ ΑΠΟ ΤΟ Α ΩΣ ΤΟ Ω
1 × 16,15 € Υποσύνολο: 70,35 €