Βλέπετε 37–72 από 261 αποτελέσματαSorted by latest
Πιστεύει στ’ αλήθεια κανείς αυτό που συνέβη στους Καταρράκτες του Ράιχενμπαχ; Εγώ πάντως διατηρώ αμφιβολίες – και θα σας πω γιατί. Πρώτα, όμως, θα σας συστηθώ: Φρέντερικ Τσέις, επικεφαλής ερευνητής του γραφείου Πίνκερτον της Νέας Υόρκης. Η αποστολή μου; Να σταματήσω τη δράση ενός μυστηριώδη εγκληματία, ο οποίος βιάστηκε να καλύψει το κενό που άφησε ο Μοριάρτι, ο ορκισμένος εχθρός του Σέρλοκ Χολμς.
Δέκα το βράδυ… Μια παράξενη σιλουέτα γλιστράει στους δρόμους του Λονδίνου: μακρύ παλτό μέχρι τους αστραγάλους, καπέλο με φαρδύ γείσο, πρόσωπο καλυμμένο με μια κάτασπρη μάσκα. Και στη θέση της μύτης κάτι τερατώδες: ένα ράμφος είκοσι πέντε εκατοστών. Η φορεσιά ενός γιατρού της πανώλης στον Μεσαίωνα.
Μισή ώρα αργότερα, ένας άλλος γιατρός είναι σκυμμένος πάνω από έναν κάδο σκουπιδιών.
Είναι κι αυτός ντυμένος παλιομοδίτικα, σαν να βγήκε από τον 19ο αιώνα – μαύρη κάπα, ημίψηλο, μπαστούνι με ασημένια λαβή κι ένα βαλιτσάκι.
Και μέσα στον κάδο βρίσκεται ένα πτώμα με τις πληγές της φριχτής αρρώστιας στο κορμί του.
To Αίμα του Βαμπίρ της Florence Marryat μοιάζει να επισκιάστηκε από ένα άλλο πλάσμα λογοτεχνικό δημιούργημα·τον Τρανσυλβανό Κόμη Βλαντ Γ΄, πρίγκιπα της Βλαχίας, που κάνει το εκδοτικό ντεμπούτο του την ίδια χρονιά με την όμορφη Χάριετ Μπραντ, την ηρωίδα της Marryat. Αν και υπάρχουν ομοιότητες με τον Δράκουλα, το βαμπίρ της Marryat είναι γυναίκα που δεν πίνει αίμα, αλλά απομυζεί τη ζωτική δύναμη των θυμάτων της.
Το “Για την Πατρίδα” είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Δέλτα. […] Το ενδιαφέρον της για τη συγγραφή ήταν στενά συνυφασμένο με αυτό που η ίδια αντιλαμβανόταν ως ανάγκη για τη διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων. Διακηρυγμένος στόχος της παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της να ξυπνήσει “στα Ελληνόπαιδα […] όμορφα και μεγάλα ιδανικά”. Είναι, από αυτήν την άποψη, χαρακτηριστικοί οι δύο άξονες γύρω από τους οποίους στρέφεται το μυθιστόρημά της. Ο ένας είναι η φιλοπατρία και ο άλλος τα ευγενή αισθήματα που συνδέουν τους κεντρικούς ήρωες: η άδολη φιλία των δύο αγοριών και ο μέχρι αυτοθυσίας έρωτας των νεαρών ζευγαριών, της Μιροσλάβας και του Ασώτη, του Αλέξιου και της Θέκλας.
Το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ανήκει σε ένα χαρακτηριστικό είδος του οποίου δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σε αυτό τον τομέα. Η μίξη της καθαρεύουσας του 19ου αιώνα με τη “λαϊκή” γλώσσα αποτελεί μια εξαιρετική πρωτοτυπία που ξαφνιάζει τον αναγνώστη και του δημιουργεί ένα ευχάριστο συναίσθημα που τον κάνει να απολαμβάνει τη θαυμάσια χρήση του λόγου από τον “κοσμοκαλόγερο” της ελληνικής πεζογραφίας. Παράλληλα, η υπόθεση όλων των διηγημάτων και των μυθιστορημάτων του απεικονίζει γλαφυρά τη ζωή και τις συνήθειες τόσο του αστικού όσο και του αγροτικού κόσμου εκείνης της εποχής.
Ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, που περιηγεί τον αναγνώστη στον υστεροβυζαντινό κόσμο, με επίκεντρο την περιπέτεια ζωής ενός ερωτευμένου νεαρού ευγενή, αλλά και το χρονικό της ίδιας της πόλης των Ιωαννίνων από το 1372 ως την τουρκική κατάκτηση του 1430.
Ο Νικόλας Γκατζογιάννης έγινε γνωστός στην Ελλάδα κυρίως λόγω της Ελένης, του θρυλικού βιβλίου του που ξύπνησε πάθη όταν πρωτοεκδόθηκε. Αλλά πέρα από τη συγγραφική του ιδιότητα ο Γκατζογιάννης είναι ένας πολύ διακεκριμένος δημοσιογράφος, που έκανε μια λαμπρή καριέρα στους New York Times και σε άλλες αμερικανικές εφημερίδες.
Για πολλά χρόνια επικεντρώθηκε στην ερευνητική δημοσιογραφία. Τα ρεπορτάζ του για τη Μαφία άφησαν εποχή και αποτυπώθηκαν σε δυο βιβλία που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Έχει την ικανότητα ο Γκατζογιάννης να ψάχνει πάντοτε «πίσω από τις κουρτίνες», ενώ ταυτόχρονα βάζει τον ίδιο τον αναγνώστη του να νιώθει ότι βρίσκεται πίσω από αυτές. Ο τρόπος που περιγράφει πρόσωπα και συμπεριφορές, η έρευνα που μπορεί να τον πάει ακόμα και στην παιδική ηλικία κάποιου πρωταγωνιστή του, η πιστή αναπαραγωγή της ατμόσφαιρας που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή, συνθέτουν στο τέλος ένα γοητευτικό παζλ.
Ο Μιχαήλ Αφανάσιεβιτς Μπουλγκάκοφ γεννήθηκε το 1891 στο Κίεβο της Ουκρανίας. Καταγόταν από την πολυμελή οικογένεια του Αφανάσιι Ιβάνοβιτς, καθηγητή θεολογίας και της Βαρβάρας Μιχάιλοβνα, δασκάλας.
Το 1908, σε ηλικία δεκαεπτά ετών, γνωρίζεται με την Τατιάνα Λάπα. Μετά από πολλές απαγορεύσεις και διαβουλεύσεις των γονιών τους, παντρεύονται το 1913. Εκείνος είναι 22, εκείνη 21. Αργότερα η Τατιάνα θα τον σώσει από την εξάρτηση της μορφίνης.
Η Ουκρανία, ένας τόπος ιδιαίτερα ασταθής πολιτικά, πέρασε από τα χέρια διαφόρων πολιτικών ηγεσιών, προσκείμενων ή μη στο σοβιετικό καθεστώς, και έζησε στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Όταν το 1916 ο νεαρός Μπουλγκάκοφ πήρε πτυχίο γιατρού, ο Α’ Παγκόσμιος ήταν σε εξέλιξη και γι’ αυτόν τον λόγο στάλθηκε στον Ερυθρό Σταυρό του νοτιοδυτικού Μετώπου. Από εκεί κλήθηκε να υπηρετήσει στην περιφέρεια Σμολένσκ, ως αγροτικός γιατρός στο χωριό Νίκολσκι, ενώ το 1917 τοποθετήθηκε στο νοσοκομείο της πόλης Βιάζεμσκι.
“Το Βάλτο τον σκέπαζε πυκνή καταχνιά. Ο αέρας ήταν βαρύς από αναθυμιάσεις και αποφορά σαπισμένων χόρτων. Το χώμα υγρό, λασπιασμένο, κολλούσε στα πόδια. Η υγρασία και το κρύο έπιανε στα κόκαλα. Οι άντρες προχωρούσαν αργά, κάπως αποθαρρημένοι. Φυτά χαμηλά και καλαμιές τους έκοβαν το δρόμο. Οι αρχηγοί σώπαιναν και πήγαιναν σφίγγοντας τα δόντια τους. Αυτή ήταν λοιπόν η Λίμνη των Γιαννιτσών; Αυτός ο υγρός και σκοτεινός βάλτος, όπου θα κατοικούσαν, αμφίβια και αυτοί, για μέρες, κι εβδομάδες, και μήνες… ίσως και να πέθαιναν εκεί μέσα; Λυγερός και λαφροπάτητος ξεγλιστρούσε ο Αποστόλης μέσα σε φυτά και καλαμιές, πατώντας όπου ήταν μια σπιθαμή ξερή και τον ακολουθούσαν οι άντρες, σιωπηλοί και σκυθρωποί.
Γενάρης του 1945. Το ανατολικό μέτωπο καταρρέει, ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει. Οι Ρώσοι είναι πολύ κοντά, ο αχός των κανονιών τους ακούγεται πια καθαρά. Αλλά στο Γκεόργκενχοφ, το αρχοντικό της οικογένειας φον Γκλόμπιχ, η ζωή μοιάζει να διατηρεί τη ρουτίνα της. Ο πατέρας απουσιάζει, είναι αξιωματικός της Βέρμαχτ. Η γυναίκα του, η Καταρίνα, είναι κουρασμένη, χρειάζεται ησυχία. Το σπίτι το διαχειρίζεται μια θεία, μαζί με το αλλοδαπό υπηρετικό προσωπικό. Ο δωδεκάχρονος Πέτερ δεν έχει πάρε-δώσε με τα παιδιά απ’ τον απέναντι συνοικισμό, όπου κατοικεί ο λαουτζίκος. Του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα ο δρ. Βάγκνερ, που έχει ένα γενάκι που σου δίνει την αίσθηση ότι από κάπου τον ξέρεις. Μήπως πρέπει να τα μαζέψουν και να φύγουν; Έξω στο δρόμο περνούν κάρα με Γερμανούς πρόσφυγες. Οι επισκέπτες φέρνουν αντιφατικές ειδήσεις. Μα είναι δυνατό να ηττηθεί η Γερμανία μας; Και τα ασημικά; Τα τραπεζομάντιλα; Όχι, όχι, οι δυνάμεις του έθνους είναι ανεξάντλητες. Και τι θα κάνουν οι Ρώσοι αν έρθουν; Ακούγεται ότι διψούν για εκδίκηση… Ο Κεμπόφσκι χτίζει το σύμπαν του αργά-αργά. Κοιτάζει τους ήρωές του σαν τον εντομολόγο με το μικροσκόπιό του, χωρίς να κρίνει, μα και χωρίς να συμπάσχει. Εδώ, σ’ αυτό το μεγάλο μυθιστόρημα της γερμανικής ήττας, η τραγωδία δεν είναι γέννημα της ύβρεως αλλά της ανθρώπινης μικρότητας.
6 Ιουλίου 2029, χαράματα. Οι στόλοι Ελλάδας και Τουρκίας είναι αντιπαραταγμένοι για άλλη μια φορά στο Αιγαίο, με αφορμή τη γεώτρηση από την Τουρκία σε απόσταση αναπνοής από τη Ρόδο. Η απευθείας επικοινωνία Αθήνας-Άγκυρας έχει καταρρεύσει εδώ και ημέρες, ενώ οι ξένες δυνάμεις συστήνουν ως συνήθως αυτοσυγκράτηση. Αυτήν τη φορά, όμως, ένα “ατύχημα” αλλάζει τα πάντα. Οι καταιγιστικές εξελίξεις που ακολουθούν, δοκιμάζουν την αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας και την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Μέσα από την οπτική ηρώων στα διπλωματικά και πολεμικά συμβούλια, στα πιλοτήρια μαχητικών, στις γέφυρες πολεμικών πλοίων και στα ορύγματα ακριτικών νησιών, η συγκλονιστική πλοκή του πρώτου βιβλίου της τριλογίας Αιγαίο Ώρα Μηδέν καθηλώνει τον αναγνώστη, χωρίς να αποφεύγει τα δύσκολα ερωτήματα και χωρίς να υπόσχεται εύκολες απαντήσεις.
εξαντλημένο από τον εκδότη
Τομέας Χ είναι η ύστατη γραμμή αμύνης σε μία μάχη μέχρις εσχάτων. Μία ελεύθερη ζώνη εκεί όπου όλα τα μέτωπα καταρρέουν.
Τομέας Χ είναι ο τομέας Θησείου σε μία Αθήνα φλεγόμενων ερειπίων. Το αεροδρόμιο Λευκωσίας με τους Έλληνες Καταδρομείς να αναχαιτίζουν την πολυάριθμη στρατιά του Αττίλα.
Τομέας Χ είναι η γη πέρα από τον ποταμό Σαγγάριο. Τα βραχώδη όρη της Άγκυρας, που δια πυρός και σιδήρου κατελήφθησαν από τα Ευζωνικά Τάγματα. Η ελεύθερη Μάνη με τους πολεμιστές της, τιμωρούς της αλβανικής ορδής που οργίασε στον Μορέα, αμέσως μετά το μοιραίο κίνημα των αδελφών Ορλώφ.
Τομέας Χ είναι ο ποταμός Κριμισός της δυτικής Σικελίας κατά την κλασική αρχαιότητα. Στα σκοτεινά του ύδατα λίγοι Κορίνθιοι οπλίτες, μεταχειριζόμενοι υψηλή πολεμική τέχνη, κατέκοψαν τους εκλεκτούς της Καρχηδόνας.
Φθινόπωρο, 1947 – Νέα Υόρκη
Τέσσερα πτώματα σε ένα φτηνό πανδοχείο του Χάρλεμ και δύο ιδιωτικοί ντετέκτιβ που ψάχνουν απαντήσεις. Θα τις βρουν αρκετά γρήγορα ή μήπως ένας αθώος θα πληρώσει με τη ζωή του;
Ο Λούις Άρμστρονγκ βλέπει το αστέρι του να σβήνει και προσπαθεί να κρατηθεί από προτάσεις αμφίβολων κινήτρων.
Ένα τσιράκι της Μαφίας πρέπει να διαλευκάνει μια πλεκτάνη που φτάνει μέχρι τα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας και ο δρόμος του διασταυρώνεται με αυτόν των δύο ντετέκτιβ.
Η Νέα Υόρκη σε μία από τις πιο καθοριστικές στιγμές της ιστορίας της –από τα σπίτια στα πολυτελή ξενοδοχεία της και από τα μπίμποπ κλαμπ στις πολυσύχναστες προβλήτες του Μπρούκλιν–, με τη Μαφία να φτάνει στο απόγειο της δύναμής της…
Ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε την τραγωδία Ο Πρωτομάστορας (με αρχικό τίτλο Η Θυσία) το 1908, και το 1910 την υπέβαλε στον Λασσάνειο Δραματικό Διαγωνισμό, όπου και βραβεύθηκε. Το έργο, αφιερωμένο στον Ίδα (δηλ. τον Ίωνα Δραγούμη), δημοσιεύθηκε την ίδια χρονιά (υπό το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης) από τα Παναθήναια, πρώτα στον τόμο υπ’ αρ. 20 του περιοδικού (15 έως 30 Ιουνίου, σελ. 131-144) και κατόπιν σε αυτοτελή έκδοση, με μικρές διαφοροποιήσεις.
ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ
Με την απαράμιλλη τέχνη της, η Σίτσα Καραϊσκάκη περιγράφει ιστορικά γεγονότα, έθιμα, την καθημερινή ζωή, τους τόπους λατρείας, τις γιορτές, την τέχνη των ανθρώπων που κατοικούσαν στα Μοσχονήσια, τους μύθους και τους θρύλους τους. Η δραματική κορύφωση έρχεται με τη “γραμμένη με το αίμα της καρδιάς της” διήγηση της “κατακόμβης των 6000 Μοσχονησιωτών” το 1922, “του πιο στυγνού και απαίσιου στίγματος για όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό του εικοστού αιώνα, της μεγαλύτερης κηλίδας εκείνου του πολέμου”.
11 Οκτωβρίου 1967. Η πτήση CY284 φεύγει από το Λονδίνο λίγο πριν από τα μεσάνυχτα και σταθμεύει στην Αθήνα προτού αναχωρήσει για το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Αλλά οι 66 επιβαίνοντες δεν θα φτάσουν ποτέ στην Κύπρο. Τα ξημερώματα της επομένης, κάπου κοντά στο Καστελόριζο, η επαφή του πύργου ελέγχου με το αεροσκάφος χάνεται.
Πρόκειται για συντριβή ή ανατίναξη; Οι Βρετανοί σπεύδουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την έρευνα, καθώς το αεροσκάφος είναι ένα βρετανικό Comet 4Β. Προτού καν περισυλλεγούν όλες οι σοροί, διαδίδουν ότι πρόκειται για ανατίναξη οφειλόμενη σε βόμβα με στόχο τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα-Διγενή, το αντίπαλον δέος του Μακαρίου. Μολονότι ο Διγενής δεν επέβαινε στο αεροσκάφος, η Ιστορία και οι συγγενείς των θυμάτων υιοθετούν τη βρετανική θεωρία.
Μισό αιώνα αργότερα, από ένα καπρίτσιο της τύχης, ο δημοσιογράφος Στρατής Λεονταρίτης αρχίζει να ερευνά την υπόθεση. Τότε ανασύρει και το Ημερολόγιο ενός ανθρώπου που ανήκε στο στενό περιβάλλον της βασιλικής οικογενείας της Ελλάδας, του επίσης δημοσιογράφου Ιάσονα Σπανίδη. Ένα μεγάλο και ένοχο μυστικό κρύβεται στις σελίδες αυτού του Ημερολογίου: στην αθέατη πλευρά της Ιστορίας, η Φρειδερίκη είχε διατάξει μια άκρως απόρρητη αποστολή…
Σικάγο της Ποταπαγόρευσης, δεκαετία του ’20. Ο Μάικ Χοτζ, δηµοσιογράφος και βετεράνος του Α΄ Παγκόσµιου πολέµου, είναι ερωτευµένος µε την Άννι Γουόλς, όµως κρατάνε τη σχέση τους κρυφή από τον πατέρα της. Η πόλη γύρω τους πάλλεται, κλαµπ, συµµορίες, παρανοµίες. Τη σχετική ηρεµία ταράζουν δύο απανωτές δολοφονίες των Ουάις και Τεϊτελµπάουµ που έκαναν κουµάντο στο κλαµπ Λα Μεζόν Μονµάρτρ, ιδιοκτησίας στην πραγµατικότητα του Ο’ Μπάνιον και της συµµορίας του – στον αντίποδα της συµµορίας του Αλ Καπόνε. Ο Μάικ όµως σύντοµα βρίσκεται αντιµέτωπος µε το δικό του µαρτύριο: Κάποιος µπαίνει στο σπίτι του και δολοφονεί την Άννι µπροστά στα µάτια του.
Ο Μάικ Χοτζ µάλλον δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Άννι Γουόλς. Ίσως όµως οι τύποι που σκότωσαν την Άννι Γουόλς να µην έπρεπε να τα βάλουν µε τον Μάικ Χοτζ…
Μια αλήθεια καλά κρυμμένη μες στους πιο απίστευτους θρύλους. Ένα λυτρωτικό κυνήγι ζωής και θανάτου στα άδυτα της αθέατης Πόλης. Στο μέρος που στα σπλάχνα του αναγεννιούνται όρκοι και προδοσίες, αυτοκρατορικά μυστικά και συνομωσίες.
Ο Άγγελος και η Αλεξάνδρα φτάνουν στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να συναντήσουν τον Κωνσταντίνο, τον βυζαντινολόγο φίλο τους, ο οποίος βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ακόμα μεγάλης ανακάλυψης. Όμως, οι εχθροί του έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Η απαγωγή της Αλεξάνδρας τούς φέρνει αντιμέτωπους με ένα τεράστιο δίλημμα: να βρουν το «κλειδί» της Αγια-Σοφιάς προδίδοντας τα μεγαλύτερα μυστικά της ανθρωπότητας και της θρησκείας ή να τα προστατέψουν με τη ζωή τους. Η αναζήτηση ξεκινά. Τα πρώτα τους ευρήματα τους οδηγούν στις υπόγειες στοές που βρίσκονται κάτω από την Κεκαυμένη Στήλη. Ένα παλιό σεντούκι με δύο χρυσά καρφιά ορίζει τη μοίρα τους…
Ένα εγχάρακτο Χριστόγραμμα, ένα χρυσό αγκάθινο στέμμα, ο τάφος του μαρμαρωμένου βασιλιά τούς οδηγούν σε αποκαλύψεις που μέχρι πρότινος φάνταζαν απλοί θρύλοι.
Το κλασικό μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκό Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου, θεωρείται αναμφιβόλως κορυφαίο λογοτεχνικό έργο του μεγάλου συγγραφέα. Όπως αναφέρεται και στον πρόλογο του βιβλίου, αποτελεί μία ικεσία υπέρ της κατάργησης της θανατικής ποινής. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Γαλλία του Ναπολέοντα και κάνει λόγο για το δικαστικό σύστημα εκείνης της εποχής. Ένας άνδρας καταδικασμένος σε θάνατο, καθώς περιμένει την εκτέλεσή του, αναφέρει στον αναγνώστη όλα όσα σκέπτεται και αισθάνεται. Μέσα από τη λογοτεχνική αφήγηση, τις περιγραφές του κελιού της φυλακής, του ιερωμένου, των δικαστών, του δήμιου, ο αναγνώστης αντικρίζει για λίγο την ιστορία -όχι μόνο αυτού του θανατοποινίτη- αλλά παράλληλα και κάθε ανθρώπου που καταδικάστηκε να εκτελεστεί στην γκιλοτίνα.
Παρίσι 2017. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ή Το Χαλιφάτο, εκτείνεται από τις έρημους της Αραβίας μέχρι τα Στενά της Μάγχης. Οι σουλτάνοι της διαφεντεύουν την Ευρώπη και το ισλάμ είναι η κυρίαρχη θρησκεία εδώ και 300 χρόνια… Ένα δυστοπικό ιστορικό μυθιστόρημα με αγωνιώδη πλοκή, που μας δίνει μια ανατριχιαστική ιδέα του πώς θα μπορούσε να είναι η σημερινή Ευρώπη αν στην Βιέννη το 1683 οι Οθωμανοί είχαν νικήσει την χριστιανική συμμαχία…
Αώο τα Δαχτυλίδια της Δύναμης έως το τέλος της Τρίτης Εποχής! Το έργο του J.R.R. Tolkien αποτελεί ορόσημο στη σύγχρονη αγγλική λογοτεχνία. Η μυθολογία του Βρετανού συγγραφέα, γεμάτη συναρπαστικές μάχες, παράξενα πλάσματα, χαρισματικούς χαρακτήρες, συγκινητικές στιγμές και σκηνές επικού μεγαλείου, ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά συγγραφέων και αιχμαλώτισε τη φαντασία εκατομμυρίων αναγνωστών παγκοσμίως. Η ενασχόληση με…
«Εις τας Αθήνας εφάνη παράξενος τύπος. Κατατομή ιδιαζόντως ανατολική, ήτο εκ των προνομοιούχων εκείνων, οίτινες εγχαράττονται διαρκώς εις την μνήμην…» Από την πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική πρωτεύουσα, στα 1873, μέχρι και τον θάνατό του, στα 1896, ο Γεώργιος Βιζυηνός δεν θα πάψει να διχάζει τον Άλλο της αθηναϊκής κοινωνίας και της λογοτεχνικής παραγωγής με την εμφάνιση, τον χαρακτήρα και το έργο του. Ποιος ήταν, όμως, αυτός ο «παράξενος τύπος» και σε τι συνίστατο η παραξενιά του; Η ολοένα αυξανόμενη, τις τελευταίες δεκαετίες, έρευνα για τη ζωή και το έργο του Βιζυηνού (βιογραφική, φιλολογική, γλωσσολογική κ.ά.) δίνει την ευκαιρία και στην ψυχανάλυση για μια πιο ολοκληρωμένη ανάγνωση και προσέγγιση του συγγραφέα.
Στην Αίγινα, προσωρινή πρωτεύουσα της Ελλάδας το 1828, έχει φτάσει μόλις ο Ιωάννης Καποδίστριας για να αναλάβει τα καθήκοντά του ως Κυβερνήτης της Ελλάδας.
Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν και η προσπάθεια να καθιερώσει την καλλιέργεια της πατάτας στο νησί και σε όλη τη χώρα, επιλύοντας το επισιτιστικό πρόβλημα.
Στο νησί, αρωγός στην προσπάθεια του Κυβερνήτη, βρίσκεται, μετά από μια περιπλάνησή του στην Ευρώπη και ο Μεσολογγίτης Γιωργάκης Σγουρδέλης, που γνωρίσαμε ως έναν “πρώιμο ντετέκτιβ” στο Άμα θέλω γίνομαι διάβολος .
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν έτσι και δεν ήταν, έγινε κάποτε και ποτέ, όπως έλεγαν τα ινδικά παραμύθια…
Ο Γαβριήλ με το αγγελικό πρόσωπο φεύγει από τη χώρα που αγαπάει και κατευθύνεται προς έναν τόπο που περιφρονεί βαθιά. Ο Σαλαντίν με τις χίλιες και μία φωνές αφήνει πίσω του μια χώρα που τον πληγώνει για να γυρίσει στο καταφύγιό του, στην ψυχρή ηρεμία του Δυτικού πολιτισμού. Ο ένας ακολουθεί μια γυναίκα ονειρική, ο άλλος προσπαθεί να ξεφύγει από τη σαγήνη μιας γυναίκας που πατά γερά στα πόδια της…
Στα πέντε αυτά διηγήματα, όπως και σ’ όλο σχεδόν το έργο του, ο σπουδαίος ουαλός συγγραφέας Άρθουρ Μάχεν (1863 – 1947) διερευνά τη μυστικιστική αρχέγονη φύση του Κακού, θεωρώντας το ως το θεμελιώδες στοιχείο της ισορροπίας της Δημιουργίας.
Το Κακό είναι ένα αβυσσαλέο πάθος που το έχουμε κληρονομήσει από την αρχαιότητα, υποστηρίζει ο συγγραφέας και αφηγείται ένα “επιστημονικό” πείραμα, με το οποίο αποκαλύπτεται το κτήνος που ενυπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Απόγονοι αυτού του κτήνους είναι κάτι νανοειδή, τερατόμορφα πλάσματα που σκοτώνουν όποιον μπει στην περιοχή τους στα βρετανικά νησιά που κατοικούν. Ένα διαβολικό ζευγάρι κι ένα τερατόμορφο αγόρι είναι οι φυσικοί φορείς αυτού του Κακού, που μοιάζει να μολύνει ακόμη και τη φύση.
Η αιώνια σύγκρουση του Καλού με το Κακό παρουσιάζεται από τον Άρθουρ Μάχεν μοναδικά, αιτιολογώντας και γιατί ο Λάβκραφτ είχε ως πρότυπο το έργο του.
Tο «Έγκλημα και Tιμωρία» έχει μεταφραστεί αμέτρητες φορές στη γλώσσα μας, μια ή δύο φορές από τα ρωσικά και αρκετές φορές από… τα ελληνικά. Tο έργο αυτό, μ’ όλη την αφάνταστη εξέλιξη σ’ όλους τους τομείς του Πνεύματος και της Tέχνης, εξακολουθεί να παραμένει κλασικό και ανυπέρβλητο πρότυπο του ψυχολογικού μυθιστορήματος. Mεταφρασμένο εδώ, κατευθείαν απ’ το ρωσικό κείμενο κι απ’ τον Άρη Aλεξάνδρου, αποδίδει όλη την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του πρωτότυπου. Όλοι οι ήρωες του έργου: ο δαιμονικός Pασκόλνικοβ, ο τραγικός Mαρμελάντοβ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία Aλεξάντροβνα, ο σατανικός Πορφύρης Πετρόβιτς, η υπέροχη Nτούνια Pομάνοβνα, ο λάγνος Σβιντριγκάιλοβ, όλοι αιώνιοι ανθρώπινοι τύποι, στέκονται μπροστά μας, είτε έξαλλοι είτε θλιμμένοι είτε σαρκαστικοί, και δε μας εγκαταλείπει ποτέ η παρουσία τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν απ’ την πρώτη μας γνωριμία μαζί τους.
Tα άστρα ευθυγραμμίστηκαν στον ουρανό. Σημάδι ότι η αρχαία προφητεία εκπληρώθηκε. Ένα παιδί το οποίο γεννήθηκε σε μια άμορφη μάζα πρόκειται να πάρει σάρκα και οστά και θα νικήσει την σατανική μάγισσα Γκέλα.
Η Θεά Νάιλα και ο Μέγας Μάγος θα καλωσορίσουν το αγόρι που γεννήθηκε και πήρε το όνομα Δίων και θα κάνουν τα πάντα για να τον προστατέψουν, μέχρι να είναι σε θέση να ακολουθήσει το πεπρωμένο του.
Όμως η μάγισσα Γκέλα και ο πιστός της υπηρέτης Σίντιον είναι αποφασισμένοι να μην ηττηθούν.
Το Καλό ή το Κακό θα νικήσει τελικά;
Οι περιπλανήσεις ενός Ηπειρώτη φούρναρη μέχρι τους δρόμους των Βεδουΐνων.
Ένα καλογραμμένο βιβλίο –το πρώτο της συγγραφέως, με σπουδές Μηχανολόγου-Μηχανικού του Α.Π.Θ.– που δεν θα το ενέτασσα στα μυθιστορήματα, παρ’ όλο που στη δόμησή του έχει τέτοια «φόρμα», και ας έχει αναμεμιγμένα ιστορικά και μυθοπλαστικά στοιχεία, πρόσωπα, γεωγραφικούς χώρους, διαδραματιζόμενα γεγονότα. Θα έλεγα πως είναι ένα μεγάλο διήγημα, με λιτό και στιβαρό λόγο, χωρίς τα «φιλολογικά στολίδια» που φορτώνουν τις «μυθιστορίες» τους οι σύγχρονοι συγγραφείς, και τα οποία αποτελούν αντικείμενο των φιλολόγων όταν καταπιάνονται με τα «καλολογικά στοιχεία».
Η γραφή είναι λιτή, δωρική –ή μάλλον λακωνική– ίσως… ηπειρώτικη! Τέτοια που ταιριάζει σε ανθρώπους που οι πετροφάισσες γυναίκες της Ηπειρωτικής γης ανέθρεψαν σε δουλευτάδες-σμιλευτές της πέτρας, κτιστάδες τοξωτών γεφυριών και σημαντικού κάλλους οικοδομημάτων (ναών, παλατιών, οικιών), σε φουρναραίους τεχνίτες του ζυμαριού που το μετέτρεπαν σε ανθρώπινη αμβροσία και «γλυκά καλούδια», σε… ευεργέτες, γιατί το ευεργετείν ήταν και είναι έκφραση προσωπικής και ατομικής μεγαθυμίας και καλοκαγαθίας, σε… τέκνα του Ορφέα, που πάνω στην αρχέγονη πεντατονική κλίμακα και ρυθμολογία, άρμοζαν τις ψυχικές αρμονίες του σε καημούς, χαράς και μοιρολογιών… Μαύρα μου χελιδόνια…
Οι χώροι δράσης είναι με σαφήνεια προσδιορισμένοι γεωγραφικά: τα Τσαραπλανά, χωριό στο Πωγώνι, βορειοδυτικά των Ιωαννίνων, στην κορυφή ενός τριγώνου, με τις άλλες δύο «κορφές» στο Μπουκουρέστι της άνωθεν του Δουνάβεως Βλαχίας και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί δρούσαν οι «Τσαραπλανιώτες φουρναραίοι», αφήνοντας στον γενέθλιο τόπο τους φαμίλιες, γονικά και τέκνα, λατρεμένες συζύγους, μάνες, αδελφές και κόρες, μέχρι που να καζαντίσουν και να επιστρέψουν στην πατρίδα με ένα γερό κομπόδεμα και να βάλουν τέρμα σε όλα τα προβλήματα που η φτώχεια και η ανέχεια γεννούσε.
ΜΕΛΑΝ ΟΝΑΡ: Μια συλλογή σκοτεινών διηγήσεων που συνδυάζουν αρμονικά την μεταφυσική με την ιστορία. Κρίσιμες στιγμές από το μακραίωνο παρελθόν των Ελλήνων, συμπλέκονται γοητευτικά με τρομερούς θρύλους και παραδόσεις πανάρχαιες και μυστηριακές. Έδρα των ηρώων μας ο Κάτω Κόσμος και η απόκρυφη πλευρά της ανθρώπινης ψυχής. Κοινή συνισταμένη όλων των εξιστορήσεων η αγάπη και η ανιδιοτελής θυσία για την Πατρίδα.
Ο θρυλικός ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και ο Δόκτωρ Γουάτσον σε μια από τις πιο παράξενες υποθέσεις της καριέρας τους.
Συγκεντρωτική έκδοση των τευχών Σέρλοκ Χολμς: Ο δαίμονας του Λίβερπουλ #1-5.
Moore Leah, Reppion John
Ο τοξικομανής Αλέν περιπλανιέται στο Παρίσι του μεσοπολέμου ψάχνοντας τον εαυτό του στα καταγώγια και τα ναρκωτικά. Παρατημένος από τη φιλενάδα του και έχοντας προσπαθήσει μάταια να ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης, παραδίδεται στο ανελέητο σφυροκόπημα της ζωής που τον σπρώχνει στην αναπότρεπτη πορεία προς το τέλος… Ένα «παρακμιακό» μυθιστόρημα, στην παράδοση των καλύτερων στιγμών του Γουίλιαμ Μπάροουζ.
Η ζωή της Μαργαρίτας Βελισσαροπούλου θα ήταν ενδιαφέρουσα και μόνο από το γεγονός πως η «Μαριγώ» γεννήθηκε λίγα χρόνια πριν από την Επανάσταση του ’21 και βίωσε σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ανασύσταση του ελληνικού έθνους. Όμως αυτό που κάνει τους Οκτώ Ήχους για τη Μαργαρίτα ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα είναι η γνωριμία και η καθοριστική σχέση της με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Γεννήθηκε στη Νωνάκριδα, έζησε κοντά στον Γέρο του Μοριά τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του, συμμετείχε στους αγώνες του, τον στήριξε στον εμφύλιο, μοιράστηκε την αγωνία και την πίκρα του στην περιβόητη δίκη και στη μετέπειτα φυλάκισή του και έκανε μαζί του ένα παιδί. Βασισμένη σε τεκμηριωμένα ιστορικά γεγονότα, η συγγραφέας μάς ταξιδεύει στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, στην ελληνική ύπαιθρο των αρματολών, στην Ύδρα της εξορίας, στο Ναύπλιο του Καποδίστρια και στην Αθήνα του Όθωνα και των πολιτικών δολοπλοκιών.
“Το φθίνον φως” (1931), του Pierre Drieu la Rochelle, είναι ένα σύντομο, πυκνό μυθιστόρημα που αφηγείται την πορεία τού τριαντάχρονου, αστού και αλκοολικού, Αλαίν Λερουά, από την θεραπεία αποτοξίνωσης προς την αυτοχειρία. Ωραίος ακόμα, ένας άλλοτε κοσμικός με πολλές κατακτήσεις και επιτυχίες, είναι σήμερα ένας άνθρωπος εσωτερικά εξαντλημένος, ανίκανος να ζήσει με όσα τού έδινε η έως τώρα ζωή του, αποφασισμένος, από την πρώτη σχεδόν σελίδα τού βιβλίου, να μη δώσει παράταση στο απόλυτο μηδέν μέσα στο οποίο σέρνεται χωρίς καμία πιθανότητα εξόδου ή έστω διεξόδου.
“Το φθίνον φως”, με τον αργό και ανυποχώρητο ρυθμό του, είναι γραμμένο για να καταλήξει, με αδήριτη αναγκαιότητα, στον τερματικό κρότο τού όπλου. Αυτός ο νέος άντρας, στο έσχατο στάδιο της απελπισίας και της αηδίας, απόλυτα νηφάλιος όμως και χωρίς την παραμικρή πλέον ψευδαίσθηση, είναι ωστόσο το πρόσωπο μιας πλήρους ωριμότητας. Ο Αλαίν Λερουά δεν υποχωρεί σε καμία παρέκκλιση από τον στόχο του όταν συνειδητοποιεί ότι οποιαδήποτε υποχώρηση είναι δειλία και αναξιοπρέπεια . ότι το να ζεις, όταν το ζην δεν υποστηρίζεται από τις ζωτικές αξίες του, δεν προσφέρει πλέον στους ζώντες καμία ευκαιρία υποστήριξης και παράτασής του.
“Το φθίνον φως”, με την ταχεία και τραχεία, εύληπτη και απέριττη γραφή του, μπορεί να γίνει σήμερα ο συμπυκνωτής της ανθρώπινης κατάστασης όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τις δριμείες, ανελέητες, συνθήκες διαβίωσης όπου το υπάρχειν συναγωνίζεται και ανταγωνίζεται ανά πάσα στιγμή το ίδιο το τέλος του. Ο πυροβολισμός που τερματίζει την ζωή του Αλαίν Λερουά, είναι στο χέρι τού κάθε σημερινού ανθρώπου να εκπυρσοκροτήσει ή όχι – αν δεχθούμε ότι δεν θα επέμβει η ίδια η ζωή για να απασφαλίσει με το δικό της χέρι το περίστροφο.
Άραγε ξέρουμε τα πάντα για τις τελευταίες ώρες του Χριστού; Μήπως συνέβη κάτι λίγο πριν από τη Σταύρωση, για το οποίο κανείς δεν έχει μιλήσει εδώ και αιώνες;
Και όμως, εκείνη την ημέρα στο Πραιτώριο της Ιερουσαλήμ, μια γυναίκα όρθωσε το ανάστημά της και προσπάθησε να σώσει τον Ναζωραίο, κάνοντας ό,τι δεν τόλμησαν δεκάδες άντρες γύρω της. Το όνομά της Κλαυδία Πρόκλα. Η σύζυγος του ίδιου του Πόντιου Πιλάτου, του ανθρώπου που δίκασε τον Ιησού. Μια Ρωμαία της άρχουσας τάξης, που, σε καιρούς αντίξοους για κάθε γυναίκα, επέλεξε το δικό της πεπρωμένο, ακολουθώντας τη φωνή της καρδιάς. Ποια ήταν πραγματικά; Και πώς έφτασε να ανακηρυχτεί Αγία της Χριστιανικής Εκκλησίας μετά τον θάνατό της;
Σειρά The Expanse #2
Tο μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από το εάν ένα μοναχικό πλοίο θα μπορέσει να αποτρέψει μια εξωγήινη εισβολή που μπορεί να έχει ήδη αρχίσει… Ο αποικισμός και η βιομηχανοποίηση των αστεροειδών του ηλιακού συστήματος έχει προκαλέσει πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές εντάσεις. Όμως η ανακάλυψη του πρωτομορίου -ενός αρχαίου εξωγήινου βιοτεχνολογικού όπλου- έφερε τις πλανητικές δυνάμεις στα πρόθυρα του πολέμου.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.