Μπενίτο Μουσολίνι

Στον «άνθρωπο» του Φασισμού συμπεριλαμβάνεται το έθνος, η πατρίδα, και ο ηθικός νόμος που συνδέει άτομα και γενιές σε μια παράδοση και μια αποστολή, που καταστέλλει το ένστικτο της κλειστής ζωής με τις σύντομες απολαύσεις, για να επιβάλει μέσα στο καθήκον μια ζωή ανώτερη, ελεύθερη από τους περιορισμούς τόπου και χρόνου, μια ζωή στην οποία το άτομο, μέσα από την αυταπάρνηση, τη θυσία των ιδιαίτερών του συμφερόντων, μέσα από τον ίδιο τον θάνατό του πραγματοποιεί ολόκληρη εκείνη την πνευματική ύπαρξη στην οποία ενυπάρχει η αξία του ως ανθρώπου.

Για τους λόγους αυτούς, ο σημερινός αναγνώστης μπορεί να προβληματιστεί σχετικά με μια εποχή που έθετε στο επίκεντρο διαφορετικές προτεραιότητες. Σήμερα πια όλα αυτά φαντάζουν μακρινά, ωστόσο η ιστορική κρίση είναι σημαντική για ζητήματα που απασχολούν το παρόν και που θα παρουσιαστούν στο μέλλον. Γι’ αυτό και το βιβλίο τούτο είναι σημαντικό να μελετηθεί και να κατανοηθεί στην πληρότητά του.