ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μια εντέχνως λησμονημένη ιστορία

Τὰ Ἀρβανίτικα δὲν εἶναι παράδοση κλεισμένη σὲ μουσεῖο. Ἀλλοίμονο σ’εκείνον ποὺ κλείσει τὸ μαντήλι τῆς Νεράϊδας στὸ σεντούκι ἀπὸ φόβο μὴν τὴ χάσει: ἡ μοῖρα του θὰ εἶναι προδιαγεγραμμένη ὡς ἄλλου Ταντάλου…
Σὰν τοὺς Ἀρβανῖτες, ἡ πορεία της στὸν χρόνο παραμένει αἴνιγμα ἀνεξιχνίαστο. Στὰ ὀνόματά της, ἀνθρωπωνυμικὰ καὶ τοπωνύμια, ἀκοῦς ἅρματα ρωμαϊκά, ἀξιώματα «βυζαντινά», ὀσφρήζεσαι τὴν αὔρα τῆς ἀπέραντης Ἀδριατικής, καὶ ἂν καλαφουγκραστείς, γροικὰς καλέσματα στὸν Γιώργη καὶ τὸν Μάρκο ἀνάμεσα σὲ ἀρειμάνιους καλπασμοὺς ἀλόγων… Καὶ στὶς Δέλτους τῶν Ἡρώων συναντᾶς ἕνα πλῆθος Ἀρβανίτικων ὀνομάτων στενὰ δεμένων μὲ τὴν ἱστορικὴ πορεία τῆς Ρωμιοσύνης, Μπότσαρης, Ἀληζιώτης, Βάθης, Βέγγος, Βουτσὰς, Βουτσινὰς, Γκιωνάκης, Μάδης, Ζαμπέτας, Ζάππας, Ζέρβας, Χαρδαλιὰς, Χέλμης, Χούντας, Χουντάλας, Κακριδὴς, Κορυζής, Κοτζιάς, Κορωνιὰς, Κουντουριώτης, Λάτσης, Λαφαζάνης, Τσάκος, Μιχαιρίνας, Μπηθικώτσης, Καυκὰς, Σουρὴς, Τσιφόρος…