Περιγραφή

Αυτό το λεύκωμα – βιβλίο με ευκαιρία την αποκάλυψη του αγάλματος του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Στρατηλάτη στο Πεδίον του Άρεως, που υπάρχει μέχρι σήμερα, τον Ιανουάριο του 1939 από την Εθνική κυβέρνηση της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά.
Ο Σπ. Μαρκεζίνης γράφει:
«Ουδείς περισσότερον εκείνου Βασιλεύς ηγαπήθη υπό του λαού του τόσου, αλλά και ουδεις προεκάλεσε τόσον μίσος και τόσας αντιθέσεις. Ανήκεν εις τους Βασιλείς οι οποίοι δεν ηγάπησαν απλώς την Ελλάδα, αλλ’ υπήρξαν Έλληνες. Ως στρατωτικός ηγέτης ενέπνεε και ενεθουσίαζε και παρέσυρεν όσον ολίγοι εκλεκτοί εις την παγκόσμιον ιστορίαν. Είπε κάποτε ο Βενιζέλος ότι αν επρόκειτο να κάνη πόλεμον, θα έσπευδε να αναστήση τον Κωνσταντίνον δια να τον θέση επικεφαλής του στρατού. Τόσον εγνώριζε να συνεγείρη. Προ πάντων όμως τον διέκρινεν ανεξικακία και αξιοπρέπεια. Υπήρξεν εις τούτο καθ’ όλην την κυριολεξίαν, Βασιλεύς».
Και όπως είπε η Μαρίκα Κοτοπούλη στον τελευταίο λόγο της πριν τα οστά του Βασιλέως Κωνσταντίνου, της Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Όλγας ενταφιαστούν στην Αττική γη: «Οι Βασιλείς των Ελλήνων δεν δύουν υπό την γην! Οι Βασιλείς των Ελλήνων, Ήλιοι της Δόξης, βασιλεύουν!».