Περιγραφή

Η αλλαγή στην πολεμική μεθοδολογία του 4ου αιώνα στην Ελλάδα υπήρξε αποτέλεσμα μιας μεγάλης αλλαγής στην πολιτική κατάσταση. Η δημιουργία πολιτικών σχηματισμών εκτεινόμενων σε τεράστιες αποστάσεις, αρχικά με την αθηναϊκή αυτοκρατορία και μετά με τη σπαρτιατική ηγεμονία, άλλαξε τις απαιτήσεις από τους στρατούς των πόλεων-κρατών, ωθώντας τους περισσότερο στο αυτοκρατορικό μοντέλο.  Με ελάχιστο ιππικό και μειωμένες δυνατότητες απόκτησής του, οι δυνάμεις της εποχής στράφηκαν στην εξέλιξη του Πεζικού, που ήταν οικονομικότερο, περισσότερο και απολύτως κατάλληλο για τα θέατρα επιχειρήσεων. Και αυτό έγινε με την υιοθέτηση και αξιοποίηση ελαφρού πεζικού, αφ’ ενός, και την ελάφρωση του βαρέος πεζικού ώστε να αποκτήσει τις απαιτούμενες ικανότητες. Την ίδια εποχή, στην Ιταλία, η Ρώμη κατάφερνε να επιβληθεί σε ανταγωνιστικές δυνάμεις. Το ερώτημα που ουδέποτε ερωτάται είναι το καταπόσον οι ρωμαϊκές καινοτομίες είναι αυθεντικές ή αποτελούν και αυτές εισαγωγή από αλλού.