Περιγραφή

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται για πρώτη φορά δύο νέες κοινωνιολογικές απόψεις. Η μία υποστηρίζει ότι ο καπιταλισμός είναι ψυχική ασθένεια που εκδηλώνεται στην οικονομία. Η δεύτερη διαχωρίζει τους κεφαλαιούχους από τους κεφαλαιοκράτες (καπιταλιστές). Κεφαλαιούχοι είναι οι κάτοχοι του κεφαλαίου που το χρησιμοποιούν σαν συντελεστή της παραγωγής μέσα στην οικονομία. Κεφαλαιοκράτες (καπιταλιστές )είναι οι κάτοχοι  του κεφαλαίου που το μεταχειρίζονται σαν μέσο ικανοποιήσεως ατομικής πλεονεξίας από ψυχική διαστροφή. Ο καπιταλισμός αποτελεί τον υπ’ αριθμόν ένα εσωτερικό εχθρό, διότι, με την εκμετάλλευση που κάνει, διασπά την εθνική ενότητα και ομοψυχία του λαού. Άρα ο καπιταλισμός είναι αντεθνικός και σαν τέτοιος κυρίως πρέπει να συντριβεί. Επειδή βασίζει την ύπαρξή του στην οικονομική καταπίεση και ταυτόχρονα αναπτύσσεται αδικώντας, είναι και ανήθικος και σαν τέτοιος πρέπει να εξοντωθεί.