Περιγραφή

Η ζωή του αχμάκη της Βαρειάς, του ζωγράφου της Ρωμηοσύνης, του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ

«Εγώ, με το φτενό μ’ το μυαλό, ένα πράμα ξέρω. Μιαν ολάκερη ζωή την αφιέρωσα στη ζωγραφική γιατί καθώς φαίνεται ήταν της μοίρας μου γραφτό να γένει έτσι· αλλιώτικα δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό. Σαν την ανάσα ένα πράμα. Δεν ανασαίνεις γιατί αυτό σημαίνει κάτι, δεν βασανίζεις τον νου σου για να καταλάβεις τι κρύβεται πίσω απ’ την ανάσα, αλλά απλά, ανασαίνεις αδιάκοπα γιατί θες να ζεις. Έτσι και η ζωγραφική μου, μπάρμπα. Ζωγραφίζω για να ζήσω. Να μην τα τινάξει η ψυχούλα μ’…».

Αχμάκης σημαίνει ελαφρόμυαλος, ο αφελής, ίσως και ο καθυστερημένος. Ήταν το συνοδευτικό προσωνύμιο του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ ήδη από την παιδική του ηλικία. Το σκωπτικό παράσημο μιας κοινωνίας για τον πιο ιδιότροπο καλλιτέχνη της νεότερης ελληνικής περιόδου.
Το βιβλίο του Βαγγέλη Παππά αποκαλύπτει μυθιστορηματικά την πολυκύμαντη βιογραφία του πιο παράξενου κι αμφιλεγόμενου Έλληνα ζωγράφου. Ενός ταπεινού φουστανελοφόρου, ενός οραματιστή, σε μια Ελλάδα που σχεδόν οι πάντες είχαν πάψει να ονειρεύονται. Ενός ανεπανάληπτου καλλιτέχνη που οι καινοτομίες του τότε, θεωρήθηκαν αδιάφορες και γραφικές και μιας τέχνης που ύμνησε με τρόπο πρωτόγνωρο την ελληνικότητα, τον έρωτα και τον ηρωισμό, σε τέτοιο βαθμό, που η ειλικρίνεια της, αν και θεωρήθηκε αδιάφορη από τους συμπατριώτες της, ωστόσο στη Δύση του μοντερνισμού αναγορεύτηκε ως σπουδαία κι ανεκτίμητη.
Η ιστορική διαδρομή του αξεπέραστου λαϊκού ζωγράφου, Θεόφιλου στο χρόνο, ήταν στ’ αλήθεια μυθιστορηματική. Η σύγχρονη ιστορία, οι νίκες και οι ήττες του ελληνισμού κινούν αδιάκοπα τον Θεόφιλο πάνω στον γεωγραφικό χάρτη της Ελλάδας ως πλάνητα και ιεραπόστολο της ανώτερης ιδέας του αγνού ηρωισμού, με μοναδικό του όπλο, ένα μονάχα πινέλο…
Ο Βαγγέλης Παππάς μέσα από την ιστορία και τον μύθο του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου που ενέπνευσε καθοριστικά την γενιά του ’30, δημιουργεί ένα πολυεπίπεδο έργο, στο οποίο αναζητείται ο δρόμος προς την προσωπική ελευθερία και την κάθαρση. Ένας κόσμος οραμάτων και μυστικών αποθεώσεων, εσωτερικότητας και συμβόλων, οικοδομούν τον χαρακτήρα του σοφού Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, μέσα από το λαϊκό και πανάγιο ύφος της γλώσσας των καιρών του, και των έργων του που μας ταξιδεύουν με ασφάλεια στις αλήθειες του Αχμάκη της Βαρειάς.