ΝΤΑΝΤΣΙΧ

Μπορεί κάποιοι να λένε πως ο γερμανικός λαός δεν είναι τόσο ενθουσιώδης όσο το 1914. Όχι βέβαια, είναι πολύ πιο ενθουσιώδης. Αυτός ο ενθουσιασμός όμως καίει μέσα στην ψυχή των ανθρώπων και τους κάνει πιο σκληρούς. Δεν είναι ένας επιφανειακός πατριωτισμός με ζητωκραυγές, αλλά μια φανατική απόφαση, είναι ένας σοβαρός ενθουσιασμός ανθρώπων που ξέρουν τι είναι πόλεμος, γιατί τον έχουν ζήσει και δεν μπορούν πια να μπούνε ξανά επιπόλαια. Όμως είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν αυτόν τον πόλεμο, στον οποίο τους προκάλεσαν τόσο καλά όσο και στο παρελθόν. Είμαστε αποφασισμένοι, έτσι κι αλλιώς, να πολεμήσουμε. Σ’ αυτόν τον πόλεμο έχουμε μόνο μια επιθυμία: να ευλογήσει ο παντοδύναμος Θεός τα όπλα μας, να φωτίσει ίσως και τους άλλους λαούς και να τους κάνει να καταλάβουν πόσο άσκοπος είναι αυτός ο πόλεμος, και ίσως να τους κάνει να σκεφτούν τις ευλογίες μιας ειρήνης, την οποία θυσιάζουν γιατί έτσι θέλει μια μικρή μερίδα θεοπαθών ταραχοποιών, που θέλει να οδηγήσει τους λαούς σ’ έναν πόλεμο.