ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

«Είναι ο εξοχώτερος των Νέων Ελλήνων…ο ένας,ο μοναδικός, ο απαράμιλλος, ο ανυπέρβλητος, ο πρωτότυπος, ο πρωτόζωος, ο πρωτόφυτος, ο πρωτάνθρωπος…ο Άτλας μιας Ιδέας, μιας Φιλοσοφίας, ενός Συστήματος, μιας Δράσεως, μιας Αναγεννήσεως, μιας Μεταρρυθμίσεως, μιας Μεταμορφώσεως του Έθνους». «Τι ήθελα; Να αναγεννήση το Ελληνικόν! Τι επεζήτει; Να μεταβάλη τους ρωμιούς εις Έλληνας. Τι εφρόνει; Ότι ο Κόσμος και ο Πολιτισμός μίαν αριστοκρατίαν έχει: τους Έλληνας! Πως τους έβλεπεν; Ως αγγέλους κυλιομένους στη Λάσπη και στην Κακία. Πως τους ήθελε; Να επανέλθουν εις την παλαιάν τους δόξαν. Να γίνουν πάλιν το άλας της γης, του Πολιτισμού το άλας. Δια τίνων μέσων; Δια της Ελληνοποιήσεως των πάντων, θεάτρου, εκκλησίας, αρχιτεκτονικής, γλώσσης, ήθους, βίου…». Βλάσης Γαβριηλίδης «Η τρέλλα έχει μάτια και βλέπει. Η «φρονιμάδα» είναι τύφλα. Τρελλοί ήταν οι προφήτες και γνωστικά τα ξεπεσμένα πλήθη. Τον Ασυμβίβαστο ζητώ και τον Σκληρό, γυρεύω τον Τρελλό, τον Σιδερένιο, τον Αλύγιστο. Αυτού τα μάτια και τα λόγια και την κίνηση και τη σιωπή ακολουθώ. Σ’ αυτού τον ρυθμό τη ζωή μου τονίζω». Ίων Δραγούμης