Περιγραφή

Η δημοκρατία δεν είναι μια απλή διαδικασία εκλογής αρχόντων. Είναι ένας ολόκληρος τρόπος ζωής του λαού που την δέχεται και που τα κύρια χαρακτηριστικά στοιχεία του είναι ο ανθρωπισμός, η ηθική, ο σεβασμός των νόμων της πολιτείας και η πλήρης υποταγή σε αυτούς «εάν οι πολίτες δεν φοβούνται σαν τύραννο τον νόμο τότε η δημοκρατία είναι ένα κακό πολίτευμα». Αυτά τουλάχιστον ισχυριζόταν ο Βίας ο Πριηνεύς. Σήμερα όταν διαπιστώνουμε ότι τους νόμους δεν τους εφαρμόζουν ούτε οι πολίτες αλλά ούτε και η πολιτεία, τι είδους δημοκρατία έχουμε; Και βέβαια κάποιοι είναι ευχαριστημένοι ενώ άλλοι απλώς ικανοποιημένοι. Εν τούτοις οι περισσότεροι έστω και αν δεν το ομολογούν (διότι φοβούνται μήπως τους χαρακτηρίσουν φασίστες) δεν είναι απλά δυσαρεστημένοι αλλά ευχαρίστως θα άλλαζαν την δημοκρατία των αχρείων με μια άλλη δημοκρατία αν βέβαια υπήρχε καλλίτερη. Και δεν θα ήταν δύσκολο να βρεθεί ένας άλλος καλλίτερος τύπος δημοκρατίας χωρίς κόμματα που διαιρούν αντί να ενώνουν τους πολίτες, αρκεί να το αποδεχόταν το παγκόσμιο σύστημα εξουσιασμού των λαών που εδρεύει στις ΗΠΑ. Αν όμως ο παγκόσμιος εξουσιασμός αποδεχόταν μια αρισταρχία όπου οι Άριστοι εκ των πολιτών θα άρχουν και όχι τα κόμματα των αχρείων, τότε πως θα μπορούσαν να επιβάλουν οι εξουσιαστές στις ηγεσίες των λαών τις δικές τους εντολές; Μήπως γι’ αυτόν τον λόγο καθιερώθηκε η κομματοκρατία, δηλαδή «η δημοκρατία των αχρείων» ως το μοναδικό επιτρεπτό σύστημα διοίκησης των λαών; Μήπως ένα τέτοιο σύστημα διοίκησης των χριστιανικών λαών δεν περιγράφουν αναλυτικά και τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών;