Περιγραφή

ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ

Μπορεί η γενιά του ‘68 να μην είναι όρος που χρησιμοποιείται ευρέως στην Ελλάδα. Μπορεί και όροι όπως το “Κίνημα της Ταυτότητας” να είναι σχετικά άγνωστοι.” Στην πραγματικότητα όμως, ο πρώτος τουλάχιστον όρος εκφράζεται επακριβώς στην χώρα μας, από αυτό που ονομάζεται “γενιά του Πολυτεχνείου”. Μία γενιά η οποία όπως ακριβώς στην Γαλλία η γενιά του ‘68 ή στην Αμερική οι περιβόητοι baby boomers, κατέλαβε πλήρως κάθε πόστο εξουσίας. Και προσπάθησε να διαμορφώσει το σύνολο της κοινωνίας γύρω της, όπως το είχε φανταστεί στα επηρεασμένα από το κίνημα του πολιτιστικού μαρξισμού, νεανικά χρόνια της. Στην πορεία βέβαια μπόλιασε αυτές τις φαντασιώσεις με την ευδαιμονία των ανοδικών χρόνων του καπιταλισμού. Και κάπως έτσι μας προέκυψε η σημερινή κατάσταση. Όπως ακριβώς στην Ελλάδα, έτσι και στην Γαλλία, έτσι και στην Αυστρία, που είναι η πατρίδα του συγγραφέα αυτού του μικρού αλλά τόσο εύστοχου βιβλίου. Κάθε κεφάλαιο αυτής της κήρυξης πολέμου – και όχι μανιφέστου όπως τονίζει ο συγγραφέας – θα μπορούσε να γίνει ένα βιβλίο από μόνο του. Αντί όμως να ψάχνει τα αίτια και να αναλύει την ιστορική διαδρομή, προτιμά απλά να κάνει διαπιστώσεις και να δίνει απαντήσεις. Σαφώς δεν μπορεί κανείς να συμφωνεί με όλα όσα γράφει ο Markus Willinger. Είμαι βέβαιος όμως ότι μία κρίσιμη μάζα των επιχειρημάτων του, θα βρει σύμφωνο κάθε άνθρωπο που είναι διατεθειμένος να σκεφτεί εκτός των πλαισίων της πολιτικής ορθότητας, του τελευταίου μηχανισμού άμυνας του συστήματος, πριν περάσει στην άμεση καταστολή. Ο Markus Willinger από την πλευρά του δεν γράφει ως Αυστριακός, δεν γράφει ως Γάλλος και σίγουρα δεν γράφει ως Έλληνας. Γράφει ως Ευρωπαίος. Και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό που προκύπτει από το “κίνημα της ταυτότητας”. Ότι δεν πρεσβεύει λύσεις για την Αυστρία, την Ελλάδα ή την Γαλλία. Αλλά κινείται σε ένα επίπεδο ευρωπαϊκό, πέρα από -ισμούς. Αντιπροσωπεύει μία γενιά που μεγαλώνει στην Στοκχόλμη, στην Αθήνα, στην Βιέννη και στο Παρίσι. Και αυτή η γενιά δεν περιμένει να ακουστεί. Βρίσκεται στο επόμενο στάδιο. Στο στάδιο στο οποίο πολεμά για την επιβίωσή της. Με τους δικούς της όρους. Προσωπικά αισθάνομαι ότι περισσότερα με συνδέουν με τους νέους που μάχονται μέσα από τα κινήματα της ταυτότητας, όπως αυτά προκύπτουν τελευταία σε ολόκληρη την Ευρώπη, παρά με έναν αριθμό συμπατριωτών μου της ίδιας ηλικίας στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να συνεχίσω για αρκετές σελίδες πάνω σε αυτό το ζήτημα. Νομίζω όμως ότι θα ήταν λάθος. Σκοπός της μετάφρασης αυτού του βιβλίου άλλωστε δεν είναι η διάδοση των απόψεων του μεταφραστή, αλλά μάλλον η ανάγκη ο εν ελλάδι πατριωτικός χώρος να εγκαταλείψει τις περιχαρακωμένες θέσεις του και να έλθει σε επαφή με τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και γι’ αυτό τον σκοπό το συγκεκριμένο βιβλίο παίρνει άριστα.