Περιγραφή

Παρά το ότι έχουν περάσει περισσότερα από εξήντα χρόνια από τον θάνατο του ο Άρης  Βελουχιώτη εξακολουθεί να αποτελεί ένα δισεπίλυτο γρίφο για τους ιστορικούς. Έχουν δοθεί στη δημοσιότητα πολλά στοιχεία, έχουν ανοίξει αρκετά αρχεία, έχουν καταγραφεί διάφορες μαρτυρίες και έχουν διεξαχθεί επίμονες ιστορικές έρευνες αλλά το «φαινόμενο Βελουχιώτης» δεν έχει ξεκαθαριστεί πειστικά. Πολλές πτυχές παραμένουν άγνωστες και τα όποια καινούργια στοιχεία που έρχονται στην δημοσιότητα περισσότερο συσκοτίζουν παρά ρίχνουν φως στην υπόθεση. Τι ήταν ακριβώς ο Άρης Βελουχιώτης. Ύστερα από μια περιπετειώδη νεανική και κομματική ζωή διέπραξε το μεγαλύτερο έγκλημα για το κόμμα του, υπέγραψε δήλωση μετανοίας. Όπως ήταν φυσικό για την ταραγμένη εκείνη εποχή του Β΄.Π. Π, της κατοχής και του συμμοριτοπολέμου οι ηγέτες των αντιπάλων παρατάξεων είχαν φανατικούς φίλους, αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Παρά το γεγονός ότι αποκτούσε φανατικούς υποστηρικτές, λόγω της δράσης του ταυτόχρονα αποκτούσε και περισσότερους εσωκομματικούς αντιπάλους και έτσι δημιουργούταν μία βεντέτα ανάμεσα στον Βελουχιώτη και στους δικούς του και στα καθιερωμένα κομματικά στελέχη. Πρόσθετη φόρτιση προκαλούσαν οι μέθοδοι διοίκησης που εφάρμοζε και η πολλές φορές ακραία συμπεριφορά του. Επίσης οι φήμες, οι οποίες τις περισσότερες φορές ήταν αληθινές, για αναίτιες θανατώσεις, για πρωτοφανή βασανιστήρια και σεξουαλικά όργια τον κατέστησαν απεχθή σε μεγάλη μερίδα του κόσμου και του πρόσδωσαν την εικόνα του αιμοσταγούς και διεστραμμένου εγκληματία. Στα ενδότερα του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ, αλλά και του ΚΚΕ ο Βελουχιώτης δεν έχαιρε απόλυτης εκτίμησης όχι μόνο για το αποκρουστικό παρελθόν του με την δήλωση μετανοίας, αλλά και για πολλά σκοτεινά σημεία της συμπεριφοράς του. Το ανωτέρω πόνημα διερευνά την ζωή και την δράση του Άρη Βελουχιώτη και εξετάζει το πώς θα είχαν εξελιχθεί τα «Δεκεμβριανά» με παρόντα τον Βελουχιώτη. Οπωσδήποτε θα ήταν πιο αιματηρά. Θα δούμε λοιπόν ότι μετά την αποτυχημένη ανταρσία του Δεκεμβρίου η προσωρινή τουλάχιστον λύση για το ΚΚΕ ήταν η επιλεκτική παράδοση των όπλων και η Συμφωνία τη σ Βάρκιζας. Ο Βελουχιώτης με την εμμονή του να ηγηθεί σε μία μειοψηφία της μειοψηφίας και να συνεχίσει την ένοπλη ανταρσία, ήταν πρωτίστως ανταρσία εναντίον της ηγεσίας του ΚΚΕ η οποία δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον χτυπήσει. Και τον χτύπησε με πολύ ηχηρό τρόπο.