Περιγραφή

Άν οι τηλεπαρουσιασταί μας  κατώρθωναν νά αποσυνδέσουν τήν  ιδιότητα τού δημοσιογράφου από τού  δημοσίου κατηγόρου, Άν παρουσίαζαν εαυτόν ολιγώτερον  «ξερόλα», Άν έπαυαν νά θεωρούν εαυτούς  μοναδικούς γνώστας παντός επιστητού, Άν ηδύναντο νά ανεχθούν νά  ομιλήσουν καί οι καλεσμένοι των, Άν δέν εσχολίαζαν ακρίτως τούς  εκφέροντας κάποιαν άποψιν, Άν ηδύναντο νά προστατεύσουν τούς  ομιλούντας καλεσμένους των από τήν  διακοπήν άλλων συνομιλητών, Άν ποτέ μάθουν κάποιους βασικούς  κανόνας διαλόγου καί τούς εφαρμώσουν, Άν δέν ηγόρευον ως συνήγοροι  πολιτικής αγωγής ή ως εισαγγελείς  εις Δικαστήρια, Άν εδέχοντο τήν σοφήν γνώμην τών  προγόνων μας ότι «ενδέχεται άλλως  έχειν» καί δέν επίστευαν ότι έχουν  τό αλάθητον, Άν περιωρίζοντο εις τό νά  υποβάλλουν ερωτήματα πρός τούς  καλεσμένους των καί νά ανέμενον τάς  απαντήσεις των, χωρίς σχόλια, εφ᾽  όσον δέν παρεκτρέποντο οι  ερωτώμενοι, τότε ο τίτλος τού  βιβλίου αυτού θά ηδύνατο νά ήτο:  «τίς αγορεύειν βούλεται».