Περιγραφή
Εκατό μυριάδες βάρβαροι προελαύνουν. Διαβαίνουν τον Ασωπό ποταμό και παρατάσσονται στην είσοδο των Στενών. Οι Έλληνες για μία στιγμή σιωπούμε. Ο κρότος από τα εχθρικά τύμπανα καλύπτει τον αέρα. Ο κρότος σημαίνει τη δική μας αφύπνιση.
Ο Λεωνίδας τον ακούει πρώτος. Χρόνους πολλούς ζούσε περιμένοντας αυτό τον κρότο.
Οι αγγελιοφόροι του Ξέρξη προσεγγίζουν. Με δέος αντικρίζουν την στρατιά μας. «Ποιοι είναι στ’ αλήθεια αυτοί οι άνδρες, που τόσοι λίγοι τόλμησαν να σταθούν απέναντι σε τόσους πολλούς;».
Ένας βάρβαρος αφιππεύει. Στέκεται μπροστά στον βασιλιά με τρόμο.
Η στιγμή είναι ιερή. Ο άνεμος δροσίζει το καυτό πεδίο. Η ανάσα του σύμπαντος κόσμου συνοδεύει την αρετή των Ελλήνων. Οι λέξεις πετούν στον αέρα, χάνονται στο κενό και αντηχούν στην αιωνιότητα:
«ΠΕΜΨΟΝ ΤΑ ΟΠΛΑ»
«ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.