Η μεταφραστική προσπάθεια του «Καβαλικεύοντας την τίγρη» βασίστηκε στις ακόλουθες εκδόσεις: 1. Αγγλική έκδοση: Julius Evola. Ride the tiger. Survival manual for the aristocrats of the soul. Translated by Joscelyn Godwin and Constance Fontana. Edited by Inner Traditions, 2003. 2. Γαλλική έκδοση: Julius Evola. Chevaucher le tigre. Traduit par Isabelle Robinet, Editions du Vieux Colombier, Paris 1964. 3. Ιταλική έκδοση:Cavalcare la tigre. Orientamenti esistenziali per un’ epoca della dissoluzione. Quinta edizione corretta e con una Appendice Saggio introduttivo di Stefano Zecchi. Edizioni Mediterranee, Roma 1995. 4.Ισπανική έκδοση: Cabalgar el tigre. Traducción: Francis Carcia. Ediciones de Nuevo Arte Thor, Barcelona. Για την ουσιαστικότερη μελέτη του έργου προστέθηκαν αρκετές επεξηγηματικές υποσημειώσεις, κυρίως για να είναι πιο εύληπτο το τόσο ευρύ φάσμα αναφορών του συγγραφέα.
Όπως σημειώνει ο μεταφραστής Αθανάσιος Νοτόπουλος : « Το έργο του μεταφραστή δεν είναι η κριτική αποτίμησή των σκέψεων και προτάσεων του συγγραφέα, που εναπόκειται στον αναγνώστη, αλλά η κατά το δυνατόν ακριβέστερη και λειτουργικότερη ανάδειξή τους. Κι εδώ ακριβώς έγκειται η δυσχέρεια του εγχειρήματος, καθώς στο κείμενο του Έβολα αυτό που αποτυπώνεται πηγαίνει πολύ πέρα από τις έτσι κι αλλιώς ιδιαζόντως χρησιμοποιούμενες λέξεις του. Η απορρέουσα δυσκολία αποτέλεσε και ώθηση για την κατά το εφικτό γονιμότερη (ελπίζω) ενασχόληση με το προκείμενο έργο».
ΚΑΒΑΛΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΙΓΡΗ
Για πρώτη φορά στα ελληνικά, μεταφράζεται από τις εκδόσεις Λόγχη το έργο του Ιουλίου Έβολα «Καβάλικεύοντας την τίγρη», σε μετάφραση Αθανασίου Νοτόπουλου. Παρότι ο Έβολα έγραψε το βιβλίο αυτό λίγα χρόνια μετά το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, φαντάζει εξαιρετικά επίκαιρο στις προτάσεις του και στις προοπτικές που μπορεί να λάβει.
Προτείνονται σε αυτό το πόνημα δρόμοι για την επαναπρόσληψη των παραδοσιακών αρχών μέσω μεταπολιτικών δρόμων, η αναζήτηση ενός εσωτερικού προσανατολισμού από τον άνθρωπο που δίνει νόημα στην ζωή και στην ύπαρξη. Κρίνεται η αποϊεροποιήση του σύγχρονου κόσμου και η έλλειψη υπερβατικού και παραδοσιακού οράματος. Ταυτόχρονα προτείνεται ως τρόπος αντίστασης το καβαλίκεμα της τίγρης, μια πρόκληση εσωτερικής απελευθέρωσης που οδηγεί στην αφύπνιση.
Ένα σημαντικό έργο που ανοίγει νέους δρόμους στην σκέψη αλλά και στην ενεργό συμμετοχή.
Όσον αφορά στον τίτλο του έργου, προτιμήθηκε η λέξη «καβαλικεύοντας», αντί του «ιππεύοντας», ως ορθότερη, καθότι η τελευταία προσιδιάζει στο ανέβασμα σε ίππο και όχι σε τίγρη. Στα ιταλικά ο χρησιμοποιούμενος όρος είναι το «cavalcare».
Ο αναγνώστης θα μπορέσει μελετώντας να κατανοήσει την επάρκεια –κατά το δυνατόν- της μεταφραστικής εργασίας.