Στις 6 Δεκεμβρίου του 1878 απεβίωσε στο Μόναχο ο «Ζωγράφος των Μαχών», Θεόδωρος Βρυζάκης. Γεννήθηκε στην Θήβα το 1814 ή κατ’ άλλους το 1819. Μετά τον απαγχονισμό του πατέρα του από τους Τούρκους μαζί με τον αδελφό του Ευθύμιο βρέθηκαν στο ορφανοτροφείο του Καποδίστρια στην Αίγινα. Το 1832 πήγε στο Μόναχο όπου φοίτησε στο Ελληνικό Παιδαγωγικό Σχολείο το «Πανελλήνιον», το οποίο είχε ιδρύσει ο Λουδοβίκος Α΄ για τα ορφανά παιδιά των αγωνιστών της Επανάστασης.
Το 1844 έγινε δεκτός στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου και από το 1848 μέχρι το 1851 περιόδευσε στην Ελλάδα. Σκοπός του ήταν να μελετήσει την τοπογραφία και τις φυσιογνωμίες πριν τις απεικονίσει στις ιστορικές του στιγμές. Είχε επηρεαστεί από το κλασσικό ρομαντικό πνεύμα και για τα έργα του επέλεγε θέματα της πρόσφατης τότε ελληνικής ιστορίας. Σαν εισηγητής της Σχολής του Μονάχου ασχολήθηκε με την απεικόνιση σκηνών από τον Εθνικοαπελευθερωτικό μας Αγώνα καθώς επίσης και με τις προσωπογραφίες επωνύμων και ανωνύμων αγωνιστών της εποχής. Τα έργα του λιθογραφήθηκαν και στην συνείδηση του κοινού καθιερώθηκαν ως γνήσιες αναπαραστάσεις της Ιστορίας μας.